Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta, włoski fizyk, fizjolog i wynalazca, urodził się 18 lutego 1745 w Como niedaleko Mediolanu, w rodzinie katolickiej. Do czterech lat miał trudności z mową, jednak w okresie do siedmiu lat, dzięki intensywnym ćwiczeniom, odzyskał zdolność mowy w takim stopniu, że w szkole należał już do grona najzdolniejszych uczniów. Po ukończeniu szesnastu lat – był już w pełni wykształconym klasycznie, z biegłą znajomością języków: francuskiego i łaciny.
Interesował się szczególnie fizyką, chemią i elektrycznością, a także zjawiskami przyrody, wykazując nadzwyczajną zdolność koncentracji i chłonność umysłu. Od 1763 r. korespondował ze znanym francuskim fizykiem, J.A. Nolletem i profesorem fizyki na uniwersytecie w Turynie G. Battistą Beccaria.
W 1775 dokonał pierwszego wynalazku: elektroforu — maszyny elektrostatycznej działającej na zasadzie indukcji. Po przeprowadzonych badaniach gazu wydobywającego się z wody, odkrył w 1776 metan – główny składnik gazu błotnego i opisał jego właściwości. Eksperymentował również z zapalaniem gazów w zamkniętej przestrzeni przy użyciu iskry elektrycznej. Wówczas też skonstruował swój pierwszy wynalazek, elektrofor, służący do elektryzowania różnych przedmiotów
W latach 1774 – 1979 Volta był wykładowcą fizyki w gimnazjum w Como, a w okresie od 1779 do1819 r. kierował katedrą fizyki na uniwersytecie w Pawii, zyskując wielką popularność wśród studentów. Zajmował się w tym czasie badaniem rozszerzalności cieplnej gazów. W 1794 roku ożenił się z Teresą Peregrini, córką Ludovico Peregriniego.
W wyniku intensywnych prac badawczych wynalazł m. in.: ogniwo złożone z elektrod srebrnej i cynkowej oraz elektrolitu – wody morskiej – tzw. ogniwo Volty, pierwsze ogniwo galwaniczne (1800), a także elektroskop służący pomiarom elektrycznym (1781) oraz kondensator płytkowy (1782). Dzięki prowadzonym przez Voltę badaniom stało się możliwe wykrywanie obecności niewielkich ładunków elektrycznych.
Od nazwiska włoskiego badacza zjawisk elektrycznych Alessandra Volty pochodzi nazwa jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej – wolt (1 V).
To właśnie ogniwo galwaniczne Volta zaprezentował przed Napoleonem Bonaparte. Cesarz mianował go wkrótce senatorem królestwa Lombardii (1809), nadając również tytuł hrabiowski (1810). Został odznaczony medalem Legii Honorowej. Był także członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie i francuskiej Akademii Nauk. W nagrodę jako stałe uposażenie otrzymał bardzo wysoką pensję. Wiele podróżował po Europie nawiązując kontakty z ówczesnymi wielkimi uczonymi. Przez całe życie był człowiekiem głęboko religijnym. Zmarł 5 marca 1827 r w Como.
